Witajcie!

 Dotychczas opowiadałam Wam o stosunkowo popularnych zawodach, takich, o których dużo się mówi. Ale poza tym na świecie istnieją także inne, mniej popularne lub też w ogóle, prawda? W dzisiejszym poście powiemy o nie najmodniejszym zawodzie w dwudziestym pierwszym wieku, ale potrzebnym. O kim mowa? O asystentce stomatologicznej.

Asystentka stomatologiczna zdecydowanie należy do grupy pomocniczego personelu medycznego i, jak sama nazwa wskazuje, asystuje stomatologowi. Stanowi dla niego wsparcie i dba o odpowiednie (sterylne) warunki miejsca jego pracy. 

Zakres obowiązków w tym zawodzie nie jest bardzo skomplikowany. Składają się na niego takie prace, jak podawanie leków i narzędzi dentyście (czyli właśnie stomatologowi) oraz opieka nad pacjentem.

Dentysta podczas wykonywania czynności w pracy nie może przygotować sobie narzędzi oraz leków - dlatego właśnie asystentka (oczywiście zdarza się też asystent, ale zazwyczaj to kobiety się tego podejmują) jest mu tak bardzo potrzebna.

Oprócz wyżej wymienionych przeze mnie obowiązków, zdarza się też, że dentyście potrzebna jest pomoc w potrzymaniu narzędzi podczas zabiegu itp.

Często do zadań asystentki należy też ustalanie wizyt pacjentów, prowadzenie wpisów kart, sprzątanie i dezynfekcja pomieszczenia oraz narzędzi.

Dla wielu ludzi wizyta u dentysty jest stresująca, dlatego asystentka powinna budować dobrą atmosferę w gabinecie i podtrzymywać ich na duchu.

Mimo, że są to z pozoru proste czynności, wymagają one odpowiedniego wykształcenia i nie mogą być wykonywane przez byle kogo, jedynie przez osobę wykwalifikowaną.

Miejscem wykonywania pracy w zawodzie asystenta stomatologii jest oczywiście gabinet dentystyczny. Może to być gabinet prywatny lub publiczny. Jest to zawód pomocniczy, dlatego zawsze wykonywany jest w zespole (jako pomoc lekarza).

Wymiar czasu pracy asystentki stomatologicznej jest zbliżony do dentysty. Zazwyczaj jest to 6-8 godzin dziennie, jednak zależy to od pracy gabinetu.

W ciągu dnia odbywają się zazwyczaj dwie zmiany - poranna i popołudniowa. 

Jeśli ktoś z Was chce wykonywać pracę asystenta lub asystentki stomatologicznej, przydadzą się tu zdolności interpersonalne. Uśmiech, umiejętność pracy z ludźmi, a także odporność na stres. Tak jak już wspominałam, osoba taka musi pocieszać wielu pacjentów, a także ich uspokajać, dlatego ważne jest opanowanie, cierpliwość i życzliwość.

Rzecz jasna nie może Wam zabraknąć umiejętności słuchania i stosowania się do poleceń lekarza. Oprócz tego należy pamiętać, że w gabinecie stomatologicznym znajduje się wiele leków, chemii, dlatego nie tylko musicie dbać o higienę i sterylność otoczenia, ale i cechować się uwagą, odpowiedzialnością i rzetelnością.

Aby podjąć ten zawód, wymagane jest odpowiednie wykształcenie. Naukę do tej profesji podjąć można w szkole policealnej. Nauka trwa rok i kończy się egzaminem. Aby się o nim dowiedzieć, wystarczy kliknąć tutaj.

Należy pamiętać,  że jest to bardzo słabo płatny zawód, dlatego zarobki będą... niskie. Asystentki nie mylmy z dentystą, bo to coś zupełnie innego. Poniżej możecie zobaczyć ŚREDNIE zarobki w tej profesji. Sami powiedzcie: mało, prawda?

I to byłoby na tyle. Jest to najkrótszy post, ponieważ żaden specjalny zawód to nie jest :p

Jak i w poprzednim poście zapraszam na zrobienie wykonanego przeze mnie testu: Czy nadajesz się na asystenta/asystentkę dentysty?

Mam nadzieję, że post Wam się spodobał i dowiedzieliście się czegoś więcej o tym zawodzie. Podobało Wam się? Zachęcam do komentowania oraz zapraszam na moje pozostałe blogi! :)

Witajcie!

Tak jak obiecałam, zwiększam częstotliwość postów, dlatego już dziś pojawia się kolejny :) Tym razem z ciężkiej pracy architekta przenosimy się do z pozoru lekkiej i przyjemnej roli aktora. Blask reflektorów lub po prostu migawka kamery... każdy odczuwa lekki dreszczyk na myśl o graniu w filmie, serialu, czy po prostu teatrze. Aby jeszcze bardziej poczuć aurę aktorstwa, zapraszam Was na post, dzięki któremu dowiecie się wiele rzeczy o tej jakże lubianej w dzisiejszych czasach pracy.

To z pozoru łatwe pytanie, jednak wiele ludzi błędnie rozumie tę pracę. Nie polega ona na tym, że uśmiechnięta, zadbana, idealna osoba przychodzi na plan, odegra krótką scenę i do ręki dostaje kilka, czasem nawet kilkanaście tysięcy złotych. W rzeczywistości jest to naprawdę dużo pracy i wysiłku, ale o tym później. Skupmy się najpierw na samej pracy i na czym ona polega.

Jak chyba każdy z Was wie, aktorem nazywamy osobę, której zadaniem jest wcielenie się w postać wykreowaną w scenariuszu i odegranie jej w sposób wiarygodny, kreatywny i ciekawy, aby widzowie utożsamiali go z przedstawianą osobą. Powinien wpływać na odpowiednie emocje publiki/widzów.

Wyobraźcie sobie, że należycie do grupy aktorskiej w jednym z teatrów. Pewnego dnia zwraca się do Was dyrektor, objaśniając nowe przedstawienie, które już wkrótce ma się pojawić. Każdemu z Was przydziela rolę i wręcza tekst; odbywa też indywidualną rozmowę, pomagającą zrozumieć Wam rolę oraz utożsamić się z postacią i wyobrazić ją sobie w odpowiedni sposób.

Co jest Waszym pierwszym zadaniem?

Samodzielna analiza tekstu (pod względem emocji, dykcji i sposobu przedstawienia sytuacji), zbudowanie charakterystyki postaci, odtworzenie jej w Waszym wykonaniu.

Następnie musicie nauczyć się tekstu na pamięć. Muszę przyznać, że aktorstwo mi osobiście nie jest obce i mogę powiedzieć, że oprócz tego warto jest orientować się w CAŁEJ SZTUCE. Często zdarza mi się całkiem przypadkiem i niezamierzenie nauczyć wszystkich kwestii, co zawsze może się przydać w sytuacjach kryzysowych, takich jak nagła choroba innego aktora, wtedy można go zastąpić. Jest to oczywiście bardzo "punktowane" i cenione.
Kolejnym i chyba najbardziej stresującym zadaniem, które na Was czeka jest odegranie swojej roli. Oczywiście przed występem mają miejsce dziesiątki prób do niego przygotowujących, które same w sobie są naprawdę męczące, gdyż wiążą się z dużym nakładem czasu oraz pracy. Efekt finalny jest wypadkową koncepcji samego aktora i reżysera, który na ogół ma głos decydujący, jako twórca sztuki bądź filmu. Aktorzy, chociaż mają pewną dowolność i spore pole manewru, muszą podołać jego wymaganiom i założeniom.
Zazwyczaj w pracy aktora (szczególnie tego występującego w teatrze) dochodzi do konieczności posiadania bądź zdobycia dodatkowych umiejętności, np. tanecznych, wokalnych, sprawnościowych, zdarza się też, że przydają się zdolności językowe.
Oprócz występu i prób, aktor musi też uczestniczyć w różnego rodzaju przymiarkach i długotrwałym procesie charakteryzacji.

 Miejsce pracy zależy od rodzaju aktorstwa. Jeśli jest się aktorem występującym w teatrach, są to właśnie one: dramatyczne, lalkowe, czy też muzyczne. Możliwa jest też praca w radiu (podczas realizacji słuchowisk), no i oczywiście w telewizji, kinie lub serialu (wtedy nie ma określonego miejsca pracy, aktor gra tam, gdzie wykonywane są zdjęcia).
Aktorzy mogą też grać w reklamach, pozować do zdjęć czy być nauczycielami aktorstwa na różnych poziomach edukacji.
Osoby zatrudnione w teatrach lub radiach swą pracę wykonują zazwyczaj w zamkniętych pomieszczeniach. Rzadko kiedy zdarza się, aby spektakl odbywał się na powietrzu, gdyż wówczas akustyka jest nieodpowiednia, ograniczona jest też ilość efektów specjalnych, takich jak oświetlenie, czy muzyka.
Jeśli chodzi jednak o aktorów filmowych lub serialowych, muszą być oni przygotowani na różnorodne miejsca pracy. Może być to plener, czy budynek; zdarzają się też "ekstremalne akcje" w powietrzu, pod wodą, w upale, deszczu lub śnieżnych zaspach.
Pamiętajcie, że w zawodzie aktora istotna jest pełna dyspozycyjność. Musi być w każdym momencie gotowy na próbę, czy też spotkanie. Trudno więc określić liczbę godzin tej pracy, gdyż jest ona zależna od reżysera oraz nakładu pracy, roli i zlecenia. Czas pracy obejmuje nie tylko próby, spektakle, dni zdjęciowe, ale także wielogodzinne przymiarki kostiumów, fryzur oraz indywidualną pracę nad rolą.
W zależności od miejsca zatrudnienia i ilości zleceń, aktor może pracować w jednej miejscowości albo podróżować na większe bądź mniejsze odległości poza miejsce zamieszkania. Wiąże się to często z możliwością zwiedzania różnych krajów, poznawania nowych ludzi oraz udziałem w licznych imprezach branżowych.
Pod koniec tego podpunktu warto dodać, iż zawód aktora daje szansę na zdobycie sławy i stanie się osobą znaną. Łączy się to często z utratą anonimowości, jednak dla wielu osób podnosi to atrakcyjność tej profesji.


Aktorstwo jest jednym z takich zawodów, że aby móc go wykonywać musicie mieć wielki talent. Oprócz tego ważna jest wiarygodność i naturalność, która przyda się nie tylko podczas spektaklu, aby zyskać sobie serca widowni, ale również podczas rozmowy kwalifikacyjnej do gry w danym przedstawieniu/serialu/filmie.
Praca nad rolą i tworzenie postaci wymaga kreatywności, różnorodności pomysłów, wyobraźni i empatii, a także znakomitej umiejętności obserwacji.
W aktorstwie (zwłaszcza teatralnym) niezbędna jest dobra pamięć (ktoś musi zapamiętać czasem nawet kilkunastostronicową rolę) oraz koncentracja i podzielność uwagi. Wiele zadań trzeba wykonywać w szybkim tempie, hałasie, stresie, czasem też w warunkach ekstremalnych.
Pamiętajcie, że w tym zawodzie jest dużo konkurencji, więc oprócz wytrzymałości psychicznej, musicie cechować się odwagą i PEWNOŚCIĄ SIEBIE. Przede wszystkim nie jest to praca dla osób z lękiem przed wystąpieniami publicznymi, nie możecie się bać pokazać na scenie. Chcąc pracować w teatrze musicie znieść presję obserwującego Was tłumu, przy pracy nad filmem nie możecie bać się kamery.
Jeśli chodzi o narzędzie pracy aktora, jest nim oczywiście ciało, dlatego ważna jest nieustannie dobra kondycja fizyczna i dobrze rozwinięte wszystkie zmysły. Oczywiście liczy się nienaganna dykcja, odpowiednia artykulacja oraz umiejętność dynamizacji głosu.
W związku z tym, że aktorstwo to praca zespołowa, wiąże się ona z ludźmi, wymaga ona od Was umiejętności współpracy, chęci współtworzenia oraz posłuszeństwa (np. wobec reżysera).
Warto dużo czytać, interesować się historią, sztuką, a nawet psychologią. Oglądać filmy, spektakle i być otwartym/otwartą na wszelkiego rodzaju nowości. To wszystko pomoże ci wzbogacać warsztat aktorski.

 Na zdobycie takiego zawodu jest kilka możliwości. Pierwsza z nich (zastosowana kiedyś przeze mnie) to udział w licznych castingach - do reklam, seriali, filmów. Aby wziąć udział w takim castingu nie musicie mieć żadnego wykształcenia, jedyną potrzebną Wam rzeczą są umiejętności! Nie zdziwcie się jednak, jeśli nie zostaniecie przyjęci, to żadna nowość; obecnie aktorstwo jest dość popularne i naprawdę mnóstwo ludzi zgłasza się na castingi. Dlatego tak ciężko jest wygrać, jednak zawsze naprawdę warto spróbować :)
Mogę dodać jeszcze, że istnieje możliwość zapisania się do tzw. Banku Twarzy. Trochę to kosztuje, jednak w zamian fotograf robi Wam sesję zdjęciową którą umieszcza w specjalnym systemie. Firmy produkcyjne współpracujące z Bankiem Twarzy przeglądają zdjęcia wszystkich osób do niego należących i wybierają kilka tych, które są interesujące i dobrze oddawałyby sens postaci. Do takiej osoby wysłany zostaje e-mail proponujący casting. Uczulam Was jednak na oszustwa, jest naprawdę dużo "Banków Twarzy", które wyciągają pieniądze i nigdy się nie odzywają pod pretekstem, że żadna firma się nie zainteresowała. Sama kilka lat temu stałam się ofiarą takiego naciągactwa, dlatego przestrzegam Was przed tym.
Inną opcją jest ukończenie Szkoły Aktorskiej. Nauka w niej trwa zazwyczaj 2 lata, a przedmiotami, których się uczy są: emisja głosu, dykcja, taniec, rytmika, praca z kamerą - to zależy od szkoły. Oprócz zajęć praktycznych znajdziecie tu też przedmioty takie jak historia sztuki, muzyka, dramat powszechny itp. Szkoła taka dobrze przygotuje Was do zawodu i zwiększy Wasze szanse na otrzymanie zlecenia i zdobycie kariery.
Kolejną możliwością są korepetycje u zawodowych aktorów, jednak najczęściej wiąże się to z dużymi kosztami.
Jednak najpopularniejszym sposobem jest rozpoczęcie nauki w jednej z wyższych szkół aktorskich, które znajdziecie między innymi w Warszawie, Łodzi, czy też Krakowie. Podczas 9-semestralnej nauki będziecie brali udział w zajęciach z rytmiki, emisji głosu, tańca, wymowy oraz w ćwiczeniach aktorskich. Edukacja w takiej szkole zapieczętowana zazwyczaj zostaje obroną pracy magisterskiej. Jako absolwenci takiej szkoły otrzymacie tytuł magistra sztuki.
Do egzaminu z aktorstwa możecie przystąpić także bez ukończenia takiej szkoły, wystarczy spełniać następujące wymagania: ukończony 22 rok życia, wykształcenie minimum średnie, staż aktorski (w teatrze lub filmie) nie krótszy niż 3 lata oraz zgromadzony dorobek artystyczny (co najmniej dwie role pierwszoplanowe lub trzy znaczące role drugoplanowe), więc jak widzicie nie jest to proste.
Musicie jednak pamiętać, że konkurencja na rynku aktorskim jest bardzo duża i nawet ukończenie szkoły z wyróżnieniem, tak naprawdę nie zagwarantuje Wam pracy w tym zawodzie.

 Ciężko w tym zawodzie to określić, gdyż zależy to od aktora - jego sławy, ilości zleceń... od WSZYSTKIEGO. Przykładowo w ciągu ubiegłego roku Angelina Jolie zarobiła 30 milionów dolarów (!), a Magdalena Różczka za roczną rolę w serialu Lekarze niecałe 100 tysięcy złotych.
Jeśli jednak chodzi o mniej popularnych, zwykłych polskich aktorów, o których nie piszą w gazetach, sprawa wygląda następująco:

Oczywiście tak jak mówiłam, pamiętajcie, że jest to bardzo indywidualna sprawa, a powyższy wykres przedstawia jedynie zarobki naprawdę przeciętnych aktorów, a nie tych, o których tak głośno w filmach, czy serialach.

I to byłoby już na tyle, jeśli chodzi o pracę aktora :) Mam nadzieję, że post Wam się spodobał i liczę na jakieś komentarze.
Zachęcam do kontaktowania się ze mną przez adres email: dominika.horaczy@gmail.com
Odpowiadam na każdą wiadomość :)
Mam nadzieję, że już wkrótce pojawi się kolejny post i papa :*

Uwaga nowość! Sprawdź swoje predyspozycje zawodowe jako aktor! Rozwiąż test ułożony przeze mnie specjalnie na potrzeby Zawód Pod Lupą! :) Aby rozwiązać test, kliknij TUTAJ

 

Z początku powinnam chyba szybko Was przeprosić za te kilka miesięcy nieobecności. Miałam moment słabości, jednak myślę że już wszystko w porządku, w końcu zaczęły się wakacje, a moja głowa jest pełna kolejnych pomysłów! :)

Postaram się być nieco bardziej systematyczna, jednak kończę już te pogadanki i zapraszam na dzisiejszy temat posta, czyli zawód architekta. Ostatnio naprawdę sporo osób zaczyna interesować się tym kierunkiem. Jeśli i ktoś z Was marzy o podjęciu zawodu projektanta wnętrz, ogrodów, budynków.... lub po prostu chce nieco dowiedzieć się o kolejnym opisywanym przeze mnie zawodzie, zapraszam ;)

 

Miejscem pracy architekta jest zazwyczaj nieduża (bo maksymalnie kilkunastoosobowa) pracownia. W zależności od projektu, mogą go wykonywać sami lub w zespole. Rzadko kiedy stadionem zajmuje się jedna osoba. To właśnie w pracowniach architektonicznych powstawać będą projekty, co oczywiście nie znaczy, że nie będziecie zmuszeni do zabierania roboty do domu.

Należy pamiętać, że w tej pracy czekają na Was częste wyjazdy w miejsce, gdzie budynek ma powstać. Trzeba tam wykonać dokładną analizę terenu, co nie wyklucza przesiadywania w bibliotekach, studiując historię danego miejsca.  Ze względu na konieczność pilnowania wielu spraw urzędowych, musicie być gotowi na częste załatwianie spraw w odpowiednich instytucjach, aby uzyskać pozwolenia na różne "operacje".

Przyzwoita pracownia architekta powinna być wyposażona w jak największy stół na projekty, dobre oświetlenie (nie wskazana jest praca po ciemku) i materiały kreślarskie (liczy się precyzja, więc muszą być w dobrym stanie i prawidłowo funkcjonować).

Ważny jest też dostęp do komputera z zainstalowanymi różnymi programami graficznymi lub projektowymi oraz drukarki pozwalającej drukować plany budynku.

Czas pracy architekta zależy od wielu czynników: wielkości zlecenia, ilości projektów oraz ogólnego stanowiska. Zazwyczaj jest to 8 godzin, ale musicie pamiętać, że bardzo często zdarza się, że czas pracy może się znacznie wydłużyć (nawet do kilkunastu godzin dziennie!).  Najważniejsze jest oddanie projektu na czas, dlatego jest to praca odpowiednia dla osób umiejących pracować pod presją czasu.